ادبستان ، سایت شعر و ادبیات ایران ، ادبیات معاصر ایران ، شعر امروز ایران ،. شعر معاصر جهان ، شعر و ادب فارسي ، ادبيات و شعر ، آثار ادبي ، آثار ادبی ، الأخبار ، اخبار ادبي ، اخبار ادبی ، الأخبار الادبي ، الأخبار الادبی ، ادب ، ادب و هنر ، ادبا ، الادبي ، ادبي ، ادبيات ، ادبيات ، ادبيات ايراني ، ادبيات ايراني ، ادبيات پست مدرن ،ادبيات داستاني ، ادبيات داستاني ، ادبيات معاصر ايران ، ادبيات و فرهنگ ، ادبيات و فرهنگ ، أدبية ، الادبی ، ادبی ، ادبیات ، ادبیات ، ادبیات ایرانی ، ادبیات ایرانی ، ادبیات پست مدرن ،ادبیات داستانی ، ادبیات داستانی ، ادبیات و شعر ، ادبیات و فرهنگ ، ادبیات و فرهنگ ، أدبیة ، اديب ، ادیب ، آرايه ادبي ، آرايه هاي ادبي ، آرايه ي ادبي ، آرایه ادبی ، آرایه های ادبی ، آرایه ی ادبی ، اشعار ، اغاني ، أغاني ، اغانی ، أغانی ، افسانه ، أمثال وحكم ، بیت ، پست مدرنيسم ، پست مدرنیسم ، ترانه ، ترجمه ، ترجمه ادبي ، ترجمه ادبی ، ترجمه داستان ، ترجمه شعر ، ترجمه ي ادبي ، ترجمه ي داستان ، ترجمه ي شعر ، ترجمه ی ادبی ، ترجمه ی داستان ، ترجمه ی شعر ، تصنيف ، تصنیف ، الثقافة ، ثقافة ، جایزه شعر ، جشنواره شعر ، جشنواره هاي شعر ، جشنواره های شعر ، چامه ، چكامه ، حکايت ، حکایت ، خبرهاي ادبي ، خبرهای ادبی ، خيالي ، خیالی ، داستان ، داستان ايراني ، داستان ایرانی ، داستان بلند ، داستان پليسي ، داستان پلیسی ، داستان ترجمه ، داستان ترسناک ، داستان خيالي ، داستان خیالی ، داستان زندگي ، داستان زندگی ، داستان سرايي ، داستان سرایی ، داستان علمي تخيلي ، داستان علمي تخيلي ، داستان علمي-تخيلي ، داستان علمی تخیلی ، داستان علمی تخیلی ، داستان علمی-تخیلی ، داستان غم انگيز ، داستان غم انگیز ، داستان فارسي ، داستان فارسی ، داستان كوتاه ، داستان گو ، داستان مدرن ، داستان مصور ، داستان معاصر ، داستان معاصر ايران ، داستان معاصر ایران ، داستان منظوم ، داستاني ، داستانی ، دراسات ، دوبيتي ، دوبیتی ، رباعي ، رباعي سرا ، رباعيات ، رباعی ، رباعی سرا ، رباعیات ، رحلات ، رسائل ، روايات مسرح ، رواية ، رواية ، روايت ، روایات مسرح ، روایة ، روایة ، روایت ، زنان شاعر ، سايت شعر و ادبيات ايران ، سبك شعر ، سبك نويسندگي ، سبك نویسندگی ، سرايش ، سرایش ، شاعر ، شاعر ايران ، شاعر ايراني ، شاعر ایران ، شاعر ایرانی ، شاعر معاصر ، شاعران زن ، شاعران زن جهان ، شاعرانه ، الشاعرة ، شاعري ، شاعری ، شب شعر ، شعر ، الشعر ، شعر آزاد ، شعر الأطفال ، الشعر الفصيح ، الشعر الفصیح ، الشعر القديم ، الشعر القدیم ، شعر امروز ، شعر امروز ايران ، شعر آوانگارد ، شعر ايران ، شعر ايراني ، شعر ایران ، شعر ایرانی ، شعر بالعامية ، شعر بالعامیة ، شعر بي قافيه ، شعر بي وزن ، شعر بی قافیه ، شعر بی وزن ، شعر پيشرو ايران ، شعر پیشرو ایران ، شعر ترجمه ، شعر جهان ، شعر جوان ، شعر حماسي ، شعر حماسی ، شعر زنان ، شعر سپيد ، شعر سپید ، شعر سنتي ، شعر سنتی ، شعر طنز ، شعر عاطفي ، شعر عاطفی ، شعر عامی ، شعر عشقی ، شعر فارسي ، شعر فارسی ، شعر كوتاه ، شعر مدرن ، شعر مذهبي ، شعر مذهبی ، شعر معاصر ، شعر معاصر ايران ، شعر معاصر ایران ، شعر منثور ، شعر موزون ، شعر نو ، شعر نو نيمايي ، شعر نو نیمایی ، شعر نيمايي ، شعر نیمایی ، شعر هايکو ، شعر هایکو ، شعر و ادب ، شعر و ادب فارسی ، شعر و ادبيات ، شعر و ادبیات ، شعر و شعراء ، شعر و طنز ، شعر و نثر ، شعر وأدب ، الشعر والثقافة والفنون ، الشعر والشعراء ، شعر وطني ، شعر وطنی ، شعر کهن ، شعر کودکانه ، شعرا ، شعراي معاصر ، شعرای معاصر ، شعري ، شعری ، عاشقانه ، غزل ، غزل امروز ، غزل معاصر ، فرهنگ و هنر ، فكاهة ، فن شاعري ، فن شاعری ، فن شعر ، الفنون ، فهرس شعر ، قافیه ، قصائد ، قصة ، قصة قصیرة ، قصص قصیرة ، قصه ، قصيده ، قصیده ، گفت و گوي ادبي ، گفت و گوی ادبی ، گفتگوي ادبي ، گفتگوی ادبی ، مترجم ، مترجم أدب ، مجله شعر ، مجله ي شعر ، مجله ی شعر ، محمود درويش ، محمود درویش ، مدرنيته ، مدرنيسم ، مدرنیته ، مدرنیسم ، مرثيه ، مرثیه ، مسابقات شعر ، مسابقه شعر ، مسابقه ي شعر ، مسابقه ی شعر ، مسرح ، مصاحبه ، مصاحبه ادبي ، مصاحبه ادبی ، مقالات ، مقاله ، نثر پيشرو ، نثر پیشرو ، نزار قباني ، نزار قبانی ، نصوص ، نظرية شاعرانه ، نظریة شاعرانه ، نقد ، نقد ادبي ، نقد أدبي ، نقد ادبی ، نقد أدبی ، نقد داستان ، نقد شعر ، نوشته هاي ادبي ، نوشته های ادبی ، نويسندگان ، نويسنده ، نویسندگان ، نویسنده ، هايکو ، هایکو ، همايش شعر ، همایش شعر ، کتاب الکترونيکي ، کتاب الکترونیکی ، کتابخانه الکترونيکي ، کتابخانه الکترونیکی ، کنگره هاي شعر ، کنگره های شعر ، کنگره ي شعر ، کنگره ی شعر ،

آدرس ايميلتان را وارد کنيد تا خبر هاي ادبي برايتان پست شود

نشاني ما

iranpoetry(at).gmail.com

February 25, 2005 08:59 PM

اورهان ولي

به نقل از كتاب: رنگ قايقها مال شما، ترجمة شهرام شيدايي

اورهان ولي كانيك‏‏، در 1914‏ميلادي‏‏، در استانبول متولد شد. پدرش نوازنده و مادرش از خانواده‏‏‏اي اشراف‌زاده بود. اورهان كودكيهايش را در استانبول گذراند و بعد از آن به آنكارا رفت‏. در دبيرستان با «اكتاي رفعت» و «مليح جودت آنداي» آشنا شد كه بعدها با هم جريان شعري با نام «غريب» به راه انداختند. او بعد از دبيرستان در دانشگاه وارد رشتة فلسفه شد، اما تحصيلاتش را ناتمام رها كرد. بعد از خدمت سربازي‏‏، در ادارة ترجمة آموزش و پرورش مشغول به كار شد‏. اما آن را نيز رها كرد و نشريه‏‏‏اي ادبي به نام “yaprak” به معني برگ را درآورد. نخستين شمارة اين نشريه با شعر معروف
“Alis – Veris” (خريد و فروش) از صباح الدين‏‏‏ ايوب اوغلو آغاز شد و آخرين شمارة آن (شمارة 29) با نام “son yaprak” (آخرين برگ) ويژه‌نامة اورهان ولي بود كه به همت صباح الدين‏‏‏ايوب اوغلو و ديگر دوستانش‏‏، بعد از مرگ اورهان ولي به چاپ رسيد.
اورهان ولي پس از 1937م به همراه «اكتاي رفعت و مليح جودت آنداي» سبك و شيوة جديد و غير آشنايي در ادبيات تركيه پديد آورد. وي كوشيد شعر را از نقاشي جدا كند و از عادتهاي مرسوم در شعر بپرهيزد. درسال 1941 م كتاب « غريب» كه شامل شعرهاي ‏‏‏اين سه شاعر بود چاپ شد‏. اورهان ولي در مقدمة اين كتاب نوشت: « تمام ويژگي شعر در نوع كاربرد آن است …‏.
[شعر] هنري زباني است كه نه پنج حس انسان، بلكه مغز انسان را مورد خطاب قرار‏ مي‌دهد.‏‏‏اين هنر، نه ذوق طبقات مرفه را، كه اقليت را تشكيل‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏دهند، بلكه ذوق اكثريت را بايد بتواند مورد خطاب قرار دهد و راه آن‏‏‏ اين است كه شعر را از صنايع لفظي (كه ديگر باري بر آن شده است) از تصورات «شاعرانه» و از خصيصه‏هاي محدود كنندة قالبي نجات داد و آن را با زباني ساده و روزمره، كه زبان عمدة مردم است، نوشت‏.‏.‏.»
براي درك ارزشهاي واقعي اورهان ولي، ابتدا بايد مراتب تحول و تكامل شعر وي را در نظر گرفت. او تنها شعر نسرود، بلكه بي‌وقفه جست‌وجو و بررسي كرد، تغيير كرد و سرنوشت بزرگ شعر را زيست. به اعتقاد اكتاي رفعت: «اورهان ولي سرگذشت شعر چندين نسل از شاعران فرانسه را در عمر كوتاهش گذراند. شعر تركيه، زير ساية قلم او، هم سنگ شعر اروپا شد … » گفتني است كه اورهان ولي، از نخستين مترجماني بود كه نمونه‏هايي از‏ هايكوي ژاپني را به تركي ترجمه كرد.
و‏‏‏ اينكه برخي از شعرهايش را با نام مستعار« محمد علي سل» به چاپ‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏رساند. وي در سال 1950 م درگذشت. آثار او عبارتند از:
1- غريب (Garip) ، شعرهاي اكتاي رفعت، مليح جودت آنداي و اورهان ولي
2- آنچه نتوانستم از آن بگذرم (Vazge Gemedig im)‏‏، مجموعه شعر، 1945
3- يك نوع ديگر (yenisi)‏‏، مجموعه شعر‏‏، 1946
4- همچون حماسه (Destan Gibi)، مجموعه شعر‏‏، 1947
5- در برابر (karsl)‏‏، مجموعه شعر، 1949
6- حكايتهاي ملانصرالدين (Nasrettin Hoca Hikayeleri)‏‏، 1949
و مجموعه‏هايي كه پس از مرگ او به چاپ رسيد
اينك چند شعر از اورهان ولي:
كاسه‏‏‏اي زير نيم كاسه است
هر روز ‏‏‏اين دريا ‏‏‏اين قدر زيباست؟
هميشه‏‏‏ اين‌طور ديده‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏شود آسمان ؟
هميشه‏‏‏ اين‌قدر زيباست‏‏،
اين اشيا، اين پنجره ؟
نه،
به خدا نه،
كاسه‏‏‏اي زير نيم كاسه است.

مجاني
مجاني داريم زندگي‏‏‏‏‏‏‏‏مي‏كنيم؛
هوا مجاني‏‏، ابر مجاني
دره و تپه مجاني‏‏
باران و گل مجاني
بيرون اتومبيلها
درِ سينماها
ويترينها مجاني‏‏
نان و پنير اما نه، آب خالي مجاني‏‏
آزادي به قيمت سر‏‏
اسارت مجاني‏‏
مجاني داريم زندگي‏‏‏‏‏‏‏‏مي‏كنيم‏‏، مجاني‏.

پرچم
آي همنوع بي‌جان افتادة من
در‏ ميدان جنگ!
كف دستهايت پر از خون من.
سرت زير بدنم،
پايت روي بازويم،
نه نامت را‏ ‏‏‏‏‏‏‏مي‏دانم،
نه گناهت را‏.
احتمال دارد از نفرات يك لشگر باشيم،
احتمال دارد دشمن باشيم‏.
شايد هم مرا بشناسي‏.
من همانم كه در استانبول آواز‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏خواند،
با طياره بر هامبورگ فرو‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏ريزد،
در ماجينو زخمي‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏شود،
در آتن از گرسنگي‏ مي‏ميرد،
و در سنگاپور به اسارت در‏مي‏‏‏آيد.
اما كساني را كه آن را تعيين كرده‌اند،
همان قدر‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏شناسم
كه مزة بستني توت فرنگي را‏‏،
شادي موسيقي جَز را،
شكوه شهرت را‏.
‏‏‏‏‏‏‏مي‏دانم كه تو هم، جز چاي و پيراشكي و پالتويي ضخيم،
لذات ديگري را‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏شناسي
كنگر آغشته به روغن زيتون كبك آغشته به خامه،‏.‏.‏.
جامه‏‏‏اي سرخ و راه راه فاخر و شاهانه،
نصيب بيست سال جان كندن‏‏،
تنها يك گلوله بود، كه در سرزمين خاركوف
به زندگي شليك شود.
مهم نيست‏.
ما پرچمي ‏را تا به ‏‏‏اينجا آورديم؛
آن را جلوتر هم خواهند برد.
در‏ ‏‏اين دنيا ما فقط دو‏ميليارد نفريم
و حسابي همديگر را‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏شناسيم‏.

غرق در
درياهايي داريم‏‏، غرق در خورشيد.
درختهايي داريم‏. غرق در برگ
شب و روز در حال آمد و رفتيم
از‏ ميان درياها و درختهامان
غرق در نيستي

سفر
بيد مجنون زيباست
اما قطارمان
وقتي به آخرين ‏‏‏ايستگاه‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏رسد.
ترجيح‏‏‏‏‏‏‏‏ مي‏دهم
رودخانه‏‏‏اي كوچك باشم
تا بيد مجنون!

فروردين
غير ممكن است
شعر نوشتن،
اگر عاشق باشي‏‏،
و نتونستن‏‏،
اگر فروردين باشد!

به نقل از مجله الفبا